Wie woont er in of onder de cactus

KoetjeBoe is vergeten te vertellen dat er in die grote cactus ook grote gaten zitten.

En gisteren ben ik erachter gekomen wie er in dat stekelig huis woont...

Een vogeltje, maar soms ook een oehoe uil, maar die heb ik niet gezien. Onder sommige cactussen zijn ook holletjes gemaakt.

 

Maar wie wil er nu onder een cactus wonen? KoetjeBoe niet, dan heeft hij steeds een pleister op zijn hoofd. Er woont een soort rare muis, die het blijkbaar niet erg  vindt. KoetjeBoe heeft hem niet gezien, want hij komt alleen 's nachts naar buiten. Maar zijn foto hing er wel...

 

 

Groetjes,

 

KoetjeBoe

De grote cactus

Hallo allemaal,

Oom Roger had gelijk hoor, vandaag heb ik echt heel veel heel grote cactussen gezien, met enorme stekels. Bij ons groeien op de bergen heel veel bomen en hier groeien heel veel cactussen. Kijk maar eens hoe veel het er zijn.

We hebben leuk door dit cactusbos kunnen wandelen.

 

De cactussen die hier staan zijn wel meer dan honderd jaar oud voordat ze zo groot zijn. En ze zijn veel groter dan Oom Roger en Tante Chantal.

 

 

Ze hebben ook mooie bloemen bovenop.

En enorme grote stekels.

Arme KoetjeBoe is boven op zo'n stekelding gevallen.

 

Toen moest Oom Roger alle stekels eruit halen en er een grote pleister opplakken.

 

 

Maar ik heb helemaal niet gehuild hoor! Maar het doet wel nog een beetje pijn.

 

 

Liefs en knuffels,

 

KoetjeBoe



Stekelig

Nou zeg, KoetjeBoe dacht echt dat er in de woestijn alleen zand was. Maar er zijn heel veel plantjes, maar het zijn allemaal cactussen, dus hebben ze heel veel stekels. Ik heb ze voor jullie op de foto gezet.

 

Deze heeft echt hele grote stekels, kijk maar eens hoe ze er van dichtbij uitzien.

 

 

En veel gekke platte, in allerlei kleuren en sommige met bloemetjes.



 

 

 

En er is een paarse struik met grote stekels.

 

 

En eentje die lijkt op een kleine boom.

 

 

De grappigste is een grote ronde bol.

 

 

Oom Roger heeft gezegd dat we morgen een nog veel grotere cactus gaan zien. Nou ik ben benieuwd... Ik kan me niet voorstellen dat er nog grotere cactussen zijn.

 

Groetjes,

 

KoetjeBoe

 

 



Rare bomen

Hallo allemaal,

Vandaag gaan we naar een ander deel van de woestijn naar een natuurpark. Dat park heet Joshua Tree omdat de bomen die daar groeien zo heten. Het zijn wel heel rare bomen hoor, zo'n bomen heeft Koetjeboe nog nooit gezien.

 

 

Ze hebben een rare stam, vreemde takken en gekke bladeren. Maar ja, dat komt waarschijnlijk omdat ze in de woestijn groeien. Alleen wanneer het weer goed genoeg was, dus het een paar keer geregend heeft, krijgt de boom knoppen.

 

 

Die knoppen worden dan een mooie bloem.

 

 

 

Als de bloem dan is uitgebloeid, komt er een nieuwe tak aan de boom. Sommige bomen hebben daarom bijna geen takken. Alleen heel oude bomen hebben veel takken, die hebben al vaker regen gehad. Ik vond het toch wel leuk om een in zo'n rare boom te klimmen.





Helaas was ik niet alleen in die rare boom. Er zat ook nog een dikke hagedis, die lekker van het zonnetje aan het genieten was. Brr... daar wil ik niet naast zitten hoor... Dadelijk likt hij mij met die vieze tong.

In de woestijn zijn ook veel stenen waar je tussendoor kunt lopen en op kunt klimmen. Van Oom Roger moet ik op het pad blijven want er zijn hier giftige slangen. Maar daar liggen gelukkig ook nog genoeg stenen om op te klimmen.

Op een van onze wandelingen kwamen we bij een rots die net op een hoofd leek.

Na de wandeling zijn we tussen die stenen gaan kamperen. Op de camping kwamen we eerst een coyote tegen.

Onze plek lag achter een grote rots. Hier kan Koetjeboe lekker op klimmen. Kijk maar hoe ik naar boven ben geklommen en Oom Roger met de barbecue op de foto heb gezet.

Liefs en knuffels,

Koetjeboe

Daar boven op die berg

Nou nou, wat is het hier in de woestijn warm zeg. Pff, Koetjeboe heeft gewoon geen puf gehad om nieuwe berichtjes te plaatsen. Maar gelukkig ben ik nu een beetje gewend aan de warmte dus kan ik al mijn verhaaltjes weer aan jullie vertellen.

We zijn nog steeds in de woestijn en omdat het zo warm is hebben Oom Roger en Tante Chantal besloten dat we met een gondel een berg op gaan. Net als met de wintersport alleen ligt er in de woestijn geen sneeuw maar zand. De gondel gaat echt heel hoog, wel een paar duizend meter. En van beneden naar boven wordt het steeds koeler. In de woestijn is het wel 45 graden en boven op de berg nog maar 25. Koetjeboe mag bij Oom Roger in de rugzak mee wandelen.

En dat is maar goed ook, want boven zit een vieze hagedis.

Boven op de berg kan ik mooi van het uitzicht genieten, vanaf een grote uitstekende rots. Hierboven voel je de wind van die ventilators heel goed, mijn oren flapperen alle kanten op.

Het uitzicht vanaf de rots is wel heel mooi. Je kunt de woestijn zien, maar ook de stad. Het lijkt wel een beetje mistig, maar dat is denk ik omdat het zo warm is beneden.

Boven op die berg lagen ook heel veel dode bomen, maar die zagen er een beetje gek uit. De stam was helemaal gedraaid. Koetjeboe moet toch eens gaan uitzoeken hoe dat komt.

Groetjes,

Koetjeboe

In de woestijn

Vandaag hebben we de camper opgehaald en zijn we weer uit de stad vertrokken. Deze keer gaan we naar de woestijn. Volgens Ome Roger is het daar heel erg warm. En pfff dat heeft Koetjeboe geweten. Het was er wel 45 graden. Dat is toch wel veel te warm.

Thuis heeft Ome Roger een heel grote ventilator die hij aan kan zetten als het warm is. Nou ja, hier in de woestijn is het zo warm dat ze wel duizenden van die ventilatoren hebben neergezet. En omdat het zo warm is staan ze allemaal aan.

Het is wel een heel grappig gezicht hoor al die ventilatoren. Hopelijk helpen ze goed, want morgen willen Ome Roger en Tante Chantal gaan wandelen.

Groetjes,

Koetjeboe

Stoere Koetjeboe en de verstekeling

Vanochtend was het dan eindelijk zover. Ik mocht weer mee op vakantie. We moesten weer heel vroeg op om naar Schiphol te rijden en in het vliegtuig te stappen. Ome Roger zei dat we dit jaar stiekem met zijn viertjes gaan en er een verstekeling met ons mee gaat. Maar dat snap ik toch niet helemaal...Vroeger ging alleen Koetjeboe stiekem mee in de tas, maar ik heb toch echt niemand in de tas gezien... Weten jullie misschien wie de verstekeling is?

We moesten we wel tien uur in het vliegtuig zitten. Gelukkig was Koetjeboe erg moe en heb ik nog lekker even geslapen. Daarna nog wat tekenfilms gekeken en spelletjes gedaan en toen waren we er. Deze keer hoefden we niet in de taxi of de bus, maar heeft Ome Roger een mooie raceauto gehuurd.

Hij ziet er zo wel een beetje stoer uit, die Ome Roger. Koetjeboe wil ook op de foto met een raceauto. Vinden jullie mij zo niet stoer?

Maar ja, helaas is Koetjeboe te klein om erin te rijden.

Liefs en groetjes,

Koetjeboe

Nog één nachtje slapen

Nog één nachtje slapen en dan is het weer zover. Dan mag ik weer op vakantie. Mijn koffer is al gepakt.

We gaan lekker weer vier weekjes naar Amerika. En deze keer weet ik helemaal niet wat we gaan doen, dat is nog een verrassing. Maar ik ga er weer alles over vertellen op mijn blog.

Groetjes,

Koetjeboe